Succus Urticae

Pokrzywa zwyczajna to gatunek rośliny z rodziny pokrzywowatych. Występuje w stanie dzikim w Europie, Azji, Afryce Północnej, Ameryce Północnej, a rozprzestrzeniono ją także na inne obszary I kontynenty. Rośnie w wilgotnych lasach I zaroślach. Pokrzywa zwyczajna ma wiele zastosowań – wykorzystywana jest w lecznictwie, kosmetyce, włókiennictwie, a także jako roślina jadalna. Niestety, należy do najbardziej niedocenianych roślin użytkowych, ponieważ zwykle kojarzy się ze swoimi parzącymi właściwościami.

Ze względu na skład chemiczny stanowi jednak cenne źródło substancji przydatnych w leczeniu licznych dolegliwości. W starożytnym Rzymie stosowano ją jako środek leczniczy, między innymi na reumatyzm. W średniowieczu uważano, że odwar z nasion pokrzywy to uniwersalny środek na wiele schorzeń. W XVI wieku Bock opisywał tę roślinę jako środek moczopędny. W XIX wieku pokrzywa została zapomniana I uważano ją za pokarm dla najbiedniejszych. Dopiero pod koniec XX wieku, wraz z rozwojem wiedzy o jej właściwościach leczniczych, kosmetycznych I żywieniowych, ponownie zyskała na znaczeniu I zaczęła coraz częściej, pod licznymi postaciami pojawiać się w życiu człowieka.